Ook wij zullen er zijn, natuurlijk !
We nemen de trein van 13u10 naar Brussel.
Ook wij zullen er zijn, natuurlijk !
We nemen de trein van 13u10 naar Brussel.
Morgen vieren we de eerste verjaardag van de EU-Turkije deal. En dat is allesbehalve een verjaardag die we met toeters en bellen vieren. ‘De deal schuift vluchtelingen door van Griekenland naar het onveilige Turkije in ruil voor drie miljard euro. Turkije is geen veilig land voor vluchtelingen. Het land stuurt op grote schaal mensen gedwongen terug die het geweld in Syrië trachten te ontvluchten. Vluchtelingen worden er ook in slechte omstandigheden opgevangen en hebben nauwelijks toegang tot werk, onderwijs en gezondheidszorg. Er is zelfs sprake van kinderarbeid’ , zeggen ondertekenende organisaties. ‘Erger nog: de deal dreigt een blauwdruk te worden voor andere deals in de toekomst. Nu al investeert de EU veel geld in het versterken van de Libische grens- en kustwacht zodat mensen uit het land niet meer vertrekken. Mensen op de vlucht blijven dus achter in een land dat kreunt onder een bloedige burgeroorlog waarbij drie regeringen en honderden milities elkaar bekampen. Is dit de manier waarop wij onze verantwoordelijkheid voor mensen op de vlucht opnemen?’
Het Platform Kinderen op de vlucht, en meer bepaald de werkgroep rond “detentie van gezinnen met minderjarige kinderen”, werkt momenteel aan een campagne tegen de plannen van de regering om een nieuw gesloten centrum te bouwen om gezinnen met minderjarige gezinnen op te sluiten, naast het gesloten centrum 127bis en de landingsbaan van Brussels Airport.
Alle vluchtelingen-, asielzoekende en migrantenkinderen moeten
* Detentie van kinderen schendt de rechten van het kind.
* Detentie van kinderen omwille van migratieredenen druist altijd in tegen het principe van het hoger belang van het kind.
* De ingrijpende, nefaste impact van detentie op de gezondheid, ontwikkeling en het welzijn van kinderen is reeds herhaaldelijk aangetoond, zelfs als de detentie van zeer korte duur is en onder relatief humane omstandigheden.
Wij willen niet dat kinderen in ons land opgesloten worden, enkel en alleen omdat omwille van hun migratiestatus of die van hun ouders of voogd. Wij willen dat alle kinderen behandeld worden als kinderen, vrij zijn, en van dezelfde rechten kunnen genieten als alle kinderen.
Verspreid over België worden op dit moment 10.000 opvangplaatsen voor vluchtelingen geschrapt. Verschillende opvangcentra gaan dicht als gevolg van een beslissing van de Federale regering in juni 2016. Deze centra zijn niet leeg! De bewoners – waaronder veel gezinnen met kinderen en niet-begeleide minderjarigen – worden gedwongen om te verhuizen naar een ander centrum, vaak in een ander deel van het land of over de taalgrens. Ver weg van de vrienden en kennissen die ze gemaakt hebben, van het leven dat ze met grote inspanning aan het opbouwen zijn.
Dit alles wordt voor de vluchtelingen, hun ondersteuners en vele betrokken burgers als inefficiënt en inhumaan ervaren. Het voeren van een opvangbeleid is niet hetzelfde als het runnen van een fabriek. Vluchtelingen verplaats je niet als conservenblikken. Het kan wel degelijk anders!
Iedereen herinnert zich ongetwijfeld de woelige maanden in 2015, niet alleen in België, maar in zowat alle Europese landen: tienduizenden burgers ontvluchtten halsoverkop hun huizen in de belegerde steden in het Midden-Oosten en andere regio’s. Ze vluchtten te voet en over het water richting Europa in de hoop hier veiligheid te vinden voor henzelf en hun familie. Een klein deel hiervan bereikte ook ons land.
Onze federale overheid was hier – net als de andere Europese overheden – niet op voorbereid. Het bestaande opvangnetwerk was te klein, waardoor de verantwoordelijke staatssecretaris niet tijdig kon voorzien in de noodzakelijke opvang. In Brussel kampeerden honderden vluchtelingen in het Maximiliaanpark. We herinneren ons allemaal de schrijnende taferelen. Het was enkel door de belangeloze inzet van vele vrijwilligers en donaties van burgers – materieel en financieel – dat deze mensen toen een iets of wat ‘menswaardige’ opvang kregen.
De overheid was verplicht een versnelling hoger te schakelen en uiteindelijk kregen de meeste vluchtelingen onderdak in bestaande en nieuw geopende opvangcentra. En opnieuw gaven vele vrijwilligers, gezondheidswerkers, leerkrachten en buddy’s het beste van zichzelf om de vluchtelingen gastvrij te ontvangen en te ondersteunen bij hun integratie in onze samenleving. Door de versnelde sluiting dreigen deze inspanningen verloren te gaan!
Het huidige opvangbeleid is inefficiënt en inhumaan
We stellen vast dat het huidige opvangbeleid een toonbeeld is van korte-termijn-denken. Hierdoor worden onnodig menselijk leed en onnodige kosten veroorzaakt. Het versneld sluiten van bestaande opvangplaatsen wordt door de federale regering voorgesteld als een kostenbesparing, maar dat is het niet.
We roepen de federale regering en de Staatssecretaris voor Asiel en Migratie op een humaan en efficiënt opvangbeleid te voeren met respect voor de mensenrechten.
Eis 1 – Stop met het sluiten van duurzame opvangplaatsen. Vang méér mensen op de vlucht op, niet minder.
We vragen maximale en snelle acties om àlle mensen naar België te brengen en op te vangen, zoals beloofd binnen het Europese spreidingsplan. Dit zijn levensreddende maatregelen. De toestand in de Griekse kampen leidt tot zware mensonterende omstandigheden, met doden tot gevolg.
Eis 2 – Herzie het inefficiënte, dure en destructieve in- en uitklapbeleid in de opvang van vluchtelingen.
Investeer in duurzame opvangplaatsen, met de nadruk op begeleiding en samenwerking met lokale actoren. Scholen, verenigingen en vrijwilligers staan klaar met expertise en gastvrijheid. Negeer dit draagvlak niet. Werk ermee samen.
Eis 3 – Géén gedwongen verhuis meer. Een menselijk beleid houdt rekening met de menselijke factor.
Vermijd het veranderen van school, van taal, het niet weten waar naartoe en hoe, als gevolg van een gedwongen verhuis. Wees flexibel in de sluitingsdatum tot iedere bewoner een duurzame oplossing kon vinden. Biedt plaatsen aan in individuele opvang in de onmiddellijke omgeving. Verhoog de inspanning bij het zoeken naar huisvesting voor erkenden.
–> We nodigen alle leerkrachten, leerlingen, dokters, verplegers, vrijwilligers en andere betrokken burgers uit om op maandag, 27 februari om 11 u in het Brusselse Warandepark mee deze oproep te lanceren.
–> We roepen vrijwilligers en zorgverleners uit het hele land ook op om getuigenissen neer te schrijven over de impact van het versneld sluiten van de opgangplaatsen en de gedwongen transfer over de taalgrens. Een deel van deze getuigenissen zal op 27 februari luidop voorgelezen worden. Alle getuigenissen zullen door een delegatie van actievoerders aan de Staatssecretaris overhandigd worden met de uitdrukkelijke vraag om het huidige opvangbeleid onmiddellijk bij te sturen.
–> We vragen aan iedereen om een leeg conservenblik mee te brengen om de metafoor uit de titel kracht bij te zetten.